Tekstuele analyse van INTO THE WOODS (2014)

Abstract

Dit onderzoek behandelt de relatie tussen de cinematografie en de muziek in de film INTO THE WOODS (2014). Het verhaal van deze film is oorspronkelijk geschreven in de vorm van een musical met muziek van Stephen Sondheim. In eerder onderzoek heeft Alexandra Grabarchuk de muzikale en dramatische mechanismen in de deconstructie van de musical INTO THE WOODS onderzocht. In dit onderzoek wordt niet alleen de muziek en de tekst, maar ook de relatie met de cinematografie, oftewel het beeld geanalyseerd. Muziek lijkt vaak bij te dragen aan de karakterisering van de personages. Het beeld leidt de kijker naar de details die hij moet zien. Door de visuele technieken van het medium geeft het beeld extra betekenis aan het verhaal. Andersom voegt de muziek weer betekenis toe aan het beeld doordat ritme- en tempowisselingen betekenis creëren in termen van tijd, die het beeld niet direct kan laten zien. In de analyse van INTO THE WOODS worden drie scènes geanalyseerd, waarbij wat betreft de cinematografie wordt gekeken naar de shotwisselingen, camera-afstanden en camerabeweging. Bij de muziek wordt gekeken naar de veranderingen in ritme, tempo en toon. De film INTO THE WOODS laat door middel van de muziek en het beeld op specifieke wijze zien hoe de karakters van de personages in elkaar zitten. Waar de muziek niet direct de reactie van de tegenspeler kan laten horen, kan het beeld dit wel laten zien. En waar het beeld niet de angst of onrust van een personage direct kan laten zien, kan de muziek dit wel laten horen en voelen. Zowel de muziek als de cinematografie zijn dus van toegevoegde waarde voor elkaar voor de karakterisering van het personage.