6 weeks can change your life: onderzoek naar de interculturele ervaringen van vrijwilligersreizigers via AIESEC
Summary
Dit onderzoek biedt inzicht in de interculturele ervaringen van vrijwilligersreizigers die deel hebben genomen aan een AIESEC-project in het buitenland. In het kader van dit onderzoek zijn de ervaringsverhalen van deze vrijwilligers geanalyseerd, rondom de onderzoeksvraag: Wat beweren vrijwilligersreizigers in hun ervaringsverhalen ervaren en geleerd te hebben van hun AIESEC-project in het buitenland? Ter beantwoording van deze onderzoeksvraag zijn twee thema’s geanalyseerd. Allereerst is gekeken naar wat de vrijwilligersreizigers beweren ervaren te hebben door de sociale omgeving van de vrijwilligers tijdens het vrijwilligersproject te analyseren. Daarnaast is gekeken naar wat de vrijwilligersreizigers beweren geleerd te hebben door allereerst te kijken naar de verschillende fases (Holmes & O’Neill, 2012) die doorlopen zijn bij het ontwikkelen van interculturele competenties (IC’s). Vervolgens is gekeken welke IC’s van het Global People Competency Framework (Spencer-Oatey & Stadler, 2009) te herleiden zijn uit de ervaringsverhalen. Uit de ervaringsverhalen kwam naar voren dat er sprake is van cloakroom communities (Bauman, 2000), waardoor internationale vrijwilligers onderling een hechte band of vriendschap opbouwen tijdens het project. Daarnaast bleken de fase waarin de vrijwilligers gevoelens in kaart brengen en de fase waarin ze omgaan met verwarring, het vaakst te herkennen in de ervaringsverhalen. De IC’s van het Global People Competency Framework die het vaakst herkend zijn in de ervaringsverhalen zijn respectievelijk Anders denken, Informatie verzamelen, Verwelkomen van vreemden, Gevoel voor sociale/professionele context, Onderlinge belangstelling, Communicatie management, Leren van een andere taal, Avontuurlijkheid, Zelfbewustzijn, Flexibiliteit en Incasseringsvermogen. Ook de competenties Zelfbewustzijn en Onafhankelijkheid kwamen naar voren in de analyse. Ten slotte kwam uit de analyse naar voren dat veel ervaringsverhalen geschreven zijn vanuit een etnocentrisch perspectief en veel vrijwilligers teleurgesteld waren in het project op basis van verwachtingen voorafgaand aan het project. AIESEC zou het ontwikkelen van IC’s kunnen stimuleren door de vrijwilligersreizigers deskundig te begeleiden bij het reflecteren op de ontwikkelde competenties.