De relatie tussen dagelijkse taalactiviteiten en taalproductie bij Turks-Nederlandse en Marokkaans-Nederlandse peuters

Abstract

Dit onderzoek heeft zicht gericht op de vraag of er een moderatie-effect is van de culturele achtergrond van Turks-Nederlandse en Marokkaans-Nederlandse peuters op de relatie tussen de Nederlandse taalactiviteiten voorlezen’ en ‘gesprekken voeren’ en taalproductie. De taalontwikkeling van jonge kinderen kan gestimuleerd worden middels kwalitatief en kwantitatief taalaanbod. Taal kan op verschillende manieren aangeboden worden, voorbeelden hiervan zijn voorlezen en gesprekken voeren. Er hebben in totaal 56 Turks-Nederlandse en Marokkaanse-Nederlandse peuters tussen de 23 en 33 maanden oud deelgenomen, waarvan 30 meisjes en 26 jongens. De frequentie van de taalactiviteiten in het Nederlands zijn middels een gestructureerd interview met de verzorger nagevraagd. De taalproductie van de peuters is middels de productieve woordenschat uit de N- CDI 2A gemeten. Middels een hiërarchische regressie zijn de resultaten geanalyseerd. Voorlezen blijkt een significante voorspeller te zijn van taalproductie, binnen dit onderzoek. Er is echter geen modererend effect van de culturele achtergrond gevonden op deze relatie. Gesprekken voeren is in dit onderzoek geen significante voorspeller van taalproductie van de peuters geleken, ook is er geen moderatie-effect van de groepen op deze relatie gevonden. Uit dit onderzoek blijkt dat er geen significante verschillen zijn tussen de Turks- Nederlandse en Marokkaans-Nederlandse peuters op de relatie tussen de taalactiviteiten en taalproductie.