Hun vinden van wel, zij van niet. Taalkundigen en docenten VO over hun in subjectpositie.

Abstract

Tegenover het gebruik van hun als onderwerp bestaat een negatieve attitude. Toch wordt het veelvuldig gebruikt in het Nederlands. In dit eindwerkstuk is zowel gekeken naar de bevindingen van taalkundigen wat betreft het succes van ¬hun als onderwerp en naar de opvattingen van docenten Nederlands in het voortgezet onderwijs. Dit is gedaan aan de hand van de volgende onderzoeksvraag: Sluiten de opvattingen van taalkundigen over hun als onderwerp aan bij het onderwijs dat gegeven wordt in het voortgezet onderwijs? Om deze vraag te kunnen beantwoorden, zijn eerst analyses van een aantal taalkundigen besproken. Hieruit kwam naar voren dat hun, in tegenstelling tot zij en ze, enkel naar levende wezens kan verwijzen, dat hun efficiënt is en dat hun als onderwerp in veel dialecten tot de standaardtaal behoort. Om dit te kunnen vergelijken met de opvattingen van docenten Nederlands in het voortgezet onderwijs, is er een enquête gehouden onder die docenten. Hieruit bleek dat aan de ene kant het gebruik van hun in subjectpositie sterk wordt afgekeurd door de docenten, zowel in de klas als erbuiten. Aan de andere kant waren er ook docenten die vinden dat een taal verandert, dus dat hun in subjectpositie op den duur best tot de standaardtaal zou kunnen gaan behoren. Toch waren alle ondervraagde docenten van mening dat hun in subjectpositie in geschreven taal altijd fout is. Een voorzichtige conclusie van dit onderzoek is dan ook dat, wat betreft het gebruik van hun in subjectpositie, de opvattingen van taalkundigen niet aansluiten bij het onderwijs dat gegeven wordt in het voortgezet onderwijs.