Aanpak van kindermishandeling door de politie Amsterdam en samenwerkingspartners

Abstract

Kindermishandeling door huiselijk geweld is een groot probleem omdat het forse gevolgen heeft voor het kind en de omgeving. Gemiddeld één op de drie geweldsmeldingen bij de politie betreft huiselijk geweld of kindermishandeling. Naar schatting zijn jaarlijks 119.000 kinderen slachtoffer van kindermishandeling en huiselijk geweld. In dit onderzoek is onderzocht hoe de kwaliteit is van de afhandeling van meldingen huiselijk geweld door de politie en hoe de kwaliteit is van de samenwerking tussen de politie en de samenwerkingspartners. Er zijn in totaal 17 interviews afgenomen met verschillende beroepsprofessionals uit verschillende organisaties die zich bezighouden met huiselijk geweld. Uit het onderzoek komt naar voren dat ervaren politiemedewerkers voldoende kennis en kunde hebben om huiselijk geweld waar kinderen bij betrokken zijn, op een adequate manier af te handelen. Bij jonge politieagenten, die minder dan vijf jaar straatervaring hebben, is er wel gebrek aan scholing, werkervaring en levenservaring. De politiemedewerkers zeggen lichamelijke mishandeling goed te kunnen waarnemen, maar zijn minder zeker over de wijze waarop zij huiselijk geweld moeten signaleren waarbij geen letsel is. Zij weten daarnaast niet altijd welke zorgende rol zij hebben in de aanpak. Door de huidige wijze van uitwisselen van informatie wordt informatie soms niet bekend bij samenwerkingspartners. Hierdoor ontstaan er onveilige situaties voor het kind omdat de hulpverlening wordt vertraagd of niet in gang wordt gezet. Daarnaast blijkt dat er onduidelijkheid is over de regie vanuit Veilig Thuis en zijn bij belangrijke beslissingen over een casus verschillen tussen politie en andere instellingen. Aanbevelingen richten zich op een ICT systeem waarin samenwerkingspartners kunnen zien welke afspraken zijn gemaakt met een gezin en het samen optrekken van politie en Veilig Thuis medewerkers bij incidenten huiselijk geweld.

Abstract Child abuse by domestic violence is a major problem because of the consequences it has for the child and his environment. Evidently, one of three violence reports by the police are cases concerning domestic violence or child abuse. Estimated is that 119.000 children in The Netherlands are victim of child abuse and domestic violence. This study investigated the quality of the reports concerning domestic violence made by the police and the quality of the collaboration between the police and the cooperation partners. In this study, a total of 17 interviews were conducted with professionals out of various sectors that work within the field of domestic violence. This study shows that experienced police officers have sufficient knowledge about domestic violence, when children are involved, in order to handle the situation adequately. Younger police officers, that have less than five-year street experience, have a lack of schooling, work experience and life experience. The police officers signal and observe physical abuse in a proper manner, but they hesitate about the way to observe domestic violence without physical abuse. Besides that, they are not sure about their role in social care. The current protocol of sharing information between the different organisations is not always recognised by the collaboration partners. Consequently, children are held in an unsafe environment, as police officers delay the process or do not start the process on time. Additionally, there is uncertainty about the control of Veilig Thuis and important decisions by the police and other organisations about domestic violence cases are not consistent with one another. It is recommended to have an ICT program with access for all the collaboration partners to see what kind of appointments are made with a family and that police officers and Veilig Thuis employees work together by incidents with domestic violence.