Leeractietheorieën van laagopgeleide werknemers

Abstract

Omdat de pensioenleeftijd in Nederland is verhoogd van 65 naar 67 jaar moeten werknemers langer inzetbaar blijven. Voor laagopgeleide werknemers kan dit problematisch zijn omdat ze vaak fysiek zwaar werk doen. Onderzoek laat zien dat scholing een oplossing is, maar laagopgeleide werknemers scholen zich minder dan hogeropgeleiden en hebben hiertoe ook minder de intentie. Een mogelijke oorzaak is te vinden in hun leeractietheorieën oftewel persoonlijke ”theorieën” die hun activiteiten in het leerproces sturen. Hier is nog geen onderzoek naar gedaan. Het doel van dit onderzoek was om de leeractietheorieën van laagopgeleide werknemers te exploreren en te beschrijven. Zestien laagopgeleide werknemers uit vier verschillende bedrijven werden hiertoe geïnterviewd en vervolgens werden de interviews getranscribeerd en deductief gecodeerd. De meest door geïnterviewden genoemde en gewaardeerde dimensies van leeractietheorieën waren leren van collega’s op de werkplek, aanschouwelijk onderwijs op de werkplek en lesstof die zoveel mogelijk gerelateerd is aan het werk. Het verdient aanbeveling om hier bij de scholing van laagopgeleide werknemers rekening mee te houden. Meer onderzoek naar hun leeractietheorieën is nodig.