Het loslaten van verwachtingen tijdens de taalverwerking door jonge kinderen.

Abstract

In het dagelijks leven maken kinderen en volwassenen snel en nauwkeurig interpretaties over het verloop van een gesproken zin (bijv. Altman & Kamide, 1999). Zo is de zin ‘De jongen eet de grote …’ behoorlijk voorspellend voor het woord ‘taart’. Echter, zinnen verlopen niet altijd zoals verwacht. Dit onderzoek kijkt naar hoe kinderen reageren wanneer hun verwachting geschonden wordt door een woord dat semantisch incongruent is met de rest van de zin (bijvoorbeeld ‘boom’). Daarnaast is gekeken naar de invloed van de receptieve woordenschat op het loslaten van verwachtingen. Aan het onderzoek deden 27 eentalige kinderen in de leeftijd van 4 tot en met 6 jaar mee. Voor het meten van het loslaten van verwachtingen is een eye-tracker gebruikt. In de eye-tracking taak werden congruente en incongruente zinnen aangeboden, terwijl er twee plaatjes (één congruent en één incongruent) op het scherm werden getoond. Voor het meten van de receptieve woordenschat is de Peabody Picture Vocabulary Test afgenomen. Uit het onderzoek komt naar voren dat kinderen hun verwachtingen loslaten wanneer deze geschonden worden. Bovendien is gebleken dat kinderen met een grotere receptieve woordenschat hun verwachting sneller loslaten dan kinderen met een kleinere receptieve woordenschat. Er kan geconcludeerd worden dat kinderen flexibel om kunnen gaan met nieuwe taalinput en in staat zijn om zich aan te passen aan de werkelijkheid om hen heen.