De relatie tussen copingstijl van ouders en participatie in vrijetijdsactiviteiten bij jonge kinderen met en zonder cerebrale parese

Abstract

Achtergrond: Het participeren in vrijetijdsactiviteiten draagt bij aan de cognitieve en sociale ontwikkeling van kinderen. Kinderen met cerebrale parese (CP) participeren minder dan kinderen zonder CP. Een mogelijke factor hierin is de copingstijl van de ouders. Doel: Huidig onderzoek bekijkt of er een relatie is tussen de copingstijl van ouders en de intensiteit van participatie van hun kinderen in de leeftijd tussen 18 en 47 maanden, met en zonder CP en of er een verschil in relatie is tussen deze twee groepen. Methode: In totaal hebben er 120 participanten deelgenomen aan het onderzoek. Achtenvijftig ouders met een kind zonder CP, met een gemiddelde leeftijd van 32 maanden ( M = 32.9, SD = 8.8) en 62 ouders met een kind met CP, met een gemiddelde leeftijd van 35 maanden ( M =35.6, SD = 5.6). Copingstijl werd gemeten doormiddel van de Utrechse Copingslijst (UCL), mate van participatie van de kinderen werd gemeten door de Assessment of Preschool Children’s Participation (APCP), beide ingevuld door de ouders. Resultaten: Er bestaat geen relatie tussen de copingstijl van de ouders en de mate van participatie voor kinderen met CP. Voor kinderen zonder CP bestaat er voor twee copingstijlen een negatieve relatie met de intensiteit van participatie, dit zijn een zeer lage vermijdende copingstijl (r = -.36, p = .004) en een lage mate van geruststellende gedachten ( r = -.383, p = .003). Er is geen verschil in relatie gevonden tussen de intensiteit van de participatie en de gebruikte copingstijlen van de ouders bij kinderen met en zonder CP.