De betrouwbaarheid en validiteit van de depressie-meetinstrumenten ADESS en SDZ

Abstract

Samenvatting Doel: Doel van het onderzoek was om voor mensen met een verstandelijke beperking van 18-50 jaar de test-hertest betrouwbaarheid en de interbeoordelaarsbetrouwbaarheid van de Angst, Depressie en Stemmingsschaal (ADESS) en de Signaallijst Depressie (SDZ) te bepalen. Tevens om de convergente validiteit van de ADESS subschaal “Depressieve stemming” ten opzichte van de SDZ en de bruikbaarheid van beide meetinstrumenten vast te stellen. Methode: Twee begeleiders beoordeelden onafhankelijk op een of twee meetmomenten 21 proefpersonen (leeftijd, M = 35,71, SD = 9,41, 17 mannen, vier vrouwen, acht matig, 13 ernstig verstandelijk beperkt) met de ADESS en SDZ. De test-hertest betrouwbaarheid en de interbeoordelaarsbetrouwbaarheid werden geanalyseerd met Intraclass Correlatie Coëfficiënten (ICC’s), de validiteit met Pearson r en de bruikbaarheid op een schaal (1 = zeer slecht en 10 = zeer goed). Resultaten: Voor de ADESS was de test-hertest betrouwbaarheid, ICC = .967, 95% CI [.920, .987] en voor de interbeoordelaarsbetrouwbaarheid, ICC =, .854, 95% CI [.642, .940]. Voor de SDZ test-hertest betrouwbaarheid, ICC = .934, 95% CI [.838, .973] en voor de interbeoordelaarsbetrouwbaarheid, ICC = .849, 95% CI [.634, .938]. Ten aanzien van de convergente validiteit van de ADESS subschaal “Depressieve stemming” ten opzichte van de SDZ, r = .744, p < .01. De ADESS bruikbaarheid was, M = 6,76, SD = .77 en de SDZ bruikbaarheid, M = 6,95, SD = .74. Conclusie: De ADESS en SDZ resultaten voor de test-hertest betrouwbaarheid en de interbeoordelaarsbetrouwbaarheid alsmede de convergente validiteit waren uitstekend. De bruikbaarheid van de schalen was voldoende.

Abstract Purpose: The purpose of this study was to examine for mentally retarded people of 18-50 year the test-retest reliability and the inter-rater reliabilities of the Angst, Depressie en Stemmingsschaal (ADESS) and the Signaallijst Depressie voor mensen met een verstandelijke beperking (SDZ), also the convergent validity of the ADESS subscale “Depressieve stemming” against the SDZ and the usefulness of the scales. Method: Two testers independently assessed 21 adults, age, M = 35,71, SD = 9,41, 17 men and 4 women, 8 moderate and 13 serious mentally retarded, for the ADESS and the SDZ. Inter-rater and test-retest reliabilities were analyzed using ICC’s, the convergent validity using Pearson r and the usefulness using a scale (1 = very bad and 10 = very good). Results: For the ADESS test-retest reliability, ICC = .967, 95% CI [.920, .987] and for the ADESS inter-rater reliability, ICC = .854, 95% CI [.642, .940]. For the SDZ test-retest reliability, ICC = .934, 95% CI [.838, .973] and for the SDZ inter-rater reliability, ICC = .849, 95% CI [.634, .938]. The convergent validity of the ADESS subscale “Depressieve stemming” against the SDZ, r = .744, p < .01. Usefulness of the ADESS, M = 6,76, SD = .77 and of the SDZ, M = 6,95, SD = .74. Conclusion: The ADESS and SDZ tests showed excellent test-retest, inter-rater reliabilities and convergent validity results. Usefulness of the scales was sufficient.