Inzet van de aandachttaak als screeningsinstrument om bij zorgpeuters aandachtproblematiek vast te stellen

Abstract

Doel: Doel van dit onderzoek was om na te gaan of de aandachttaak (Mulder et al., 2014) ingezet kan worden als screeningsinstrument om bij zorgpeuters aandachtproblematiek vast te stellen. Onderzocht werd of de aandachttaak peuters met problemen in de selectieve en volgehouden aandacht herkent (sensitiviteit) en of de aandachttaak bij deze peuters terecht vaststelt dat ze geen aandachtprobleem hebben (specificiteit). Methode: Participanten zijn 172 peuters (M = 40 maanden) die van 2011 tot 2014 hebben deelgenomen aan het PeuterPlus!-project en 124 peuters (M = 40 maanden) die niet hebben deelgenomen aan PeuterPlus! maar waarbij wel de aandachttaak is afgenomen. Op basis van de scores op de Teachers Report Form (TRF), CITO vragenlijst en aandachttaak zijn de sensitiviteit en specificiteit berekend. Resultaten: Met betrekking tot selectieve aandacht werd op basis van de scores ‘totaal aantal goed gevonden’, ‘fout aangewezen’ en ‘dezelfde aangewezen’ een sensitiviteit van 24%, 47% en 59% gevonden en een specificiteit van 76%, 71% en 76%. De sensitiviteit/specificiteit met betrekking tot volgehouden aandacht is niet onderzocht, omdat in de klinische groep geen effect van itemvolgorde werd gevonden. Conclusie: De aandachttaak lijkt nog niet voldoende sensitief en specifiek om te screenen voor aandachtproblematiek bij zorgpeuters op driejarige leeftijd. Daarnaast is het nog onduidelijk of de taak wel volgehouden aandacht meet. De taak heeft echter wel een korte afnameduur en levert een snelle uitslag. Verder onderzoek valt daarom aan te raden, ook omdat er nog nauwelijks instrumenten beschikbaar zijn om kinderen van deze jonge leeftijd te testen.