Speelt onveilige hechting een rol bij het ervaren van heimwee?

Abstract

In dit onderzoek stond de vraag centraal of onveilige hechting een rol speelt bij het ervaren van heimwee. De hechtingstheorie van Bowlby (1980) voorspelde dat het verlaten van de hechtingsfiguren moeilijker zal zijn voor personen met een onveilige hechting (Thurber & Sigman, 1998). In dit onderzoek werden de twee hechtingsdimensies, respectievelijk angstige hechtingsstijl en vermijdende hechtingsstijl, nader onderzocht onder eerstejaarsstudenten en uitwisselingsstudenten. Beide doelgroepen betreffen studenten die een risico vormen voor het ontwikkelen van heimwee (Brewin et al, 1989; Fisher & Hood, 1987; Fisher, Murray & Frazer, 1985). Uit de resultaten kwam naar voren dat vermijdende hechtingsstijl geen voorspeller is voor heimwee. De angstige hechtingsstijl vertoont daarentegen wel een positieve samenhang met heimwee. Er is eveneens een interactie gevonden, waaruit bleek dat de relatie tussen angstige hechtingsstijl en de mate van heimwee verandert door de mate waarin iemand gebruik maakt van een vermijdende hechtingsstijl. Het blijkt dat de relatie tussen angstige hechtingsstijl en de mate van heimwee sterker is wanneer iemand hoog vermijdend gehecht is dan wanneer iemand laag vermijdend gehecht is. Als toekomstig onderzoek deze bevindingen bevestigt, zou dit er wellicht toe kunnen leiden dat men gerichter hulp kan bieden aan mensen die lijden aan hevige heimwee. Zo zou er aandacht besteed kunnen worden aan het gebruik van adaptieve emotieregulatie, zodat men leert om beter om te kunnen gaan met stressvolle gebeurtenissen.