Een data-tsunami in de spreekkamer?

Abstract

De geneeskunde wordt meer en meer een data-wereld. In die wereld van big medical data is het meer dan ooit van belang de zorg zo te organiseren dat er weer meer ruimte komt voor persoonlijke continuïteit van de arts in de arts-patiënt relatie. Deze arts zal de patiënt moeten bijstaan bij het omgaan met alle mogelijkheden om ziekte te voorspellen en gezondheid te bevorderen en meer dan nu geschoold moeten gaan worden in een aantal filosofische thema’s, vooral de hermeneutiek. Deze scholing zal een kader moeten aanreiken dat de arts nodig heeft om het gesprek met de patiënt over de betekenis van en het omgaan met de data en de daaruit voortkomende voorspellingen vorm te geven. Arts en patiënt samen moeten een positieve vorm van patiëntautonomie verwezenlijken, waarbij de eerste de laatste helpt deze autonomie vorm te geven, wil de patiënt niet ondergaan in de data-tsunami die op de spreekkamer afkomt. Een deugdzame attitude van de arts is hierbij van cruciaal belang.