De mythe van het gemiddelde

Abstract

Basisscholieren hebben moeite met het schrijven van samenhangende teksten. Om deze reden is het Schrijfproject Tekster ontwikkeld (Bouwer, Koster & Van den Bergh, 2014a). Tekster is een methode voor leerlingen van de bovenbouw van de basisschool, waarbij de focus ligt op het verbeteren van schrijfvaardigheid. Dit artikel gaat over een onderzoek dat gericht is op het beoordelen van het Schrijfproject Tekster. De vraag in dit onderzoek is of er in het lesprogramma Tekster ruimte is voor differentiatie. Differentiatie binnen een methode zou van belang zijn voor leerlingen, omdat leerlingen op verschillende leerniveaus werken (Rose, 2013). Er bleek geen ruimte te zijn voor differentiatie in het lesprogramma Tekster, daarom is er onderzocht in hoeverre het gebrek aan differentiatie in het lesprogramma Tekster problemen oplevert bij leerlingen. Dit werd gedaan aan de hand van observaties van lessen van het lesprogramma Tekster in verschillende groepen 8. Tijdens de lesobservaties werd gekeken naar ‘aan taak’-gedrag en ‘niet aan taak’-gedrag van leerlingen. Uit deze lesobservaties is naar voren gekomen dat er verschillen aanwezig zijn tussen leerlingen in het ontvangen van het lesprogramma Tekster. Het ‘niet aan taak’-gedrag werd veroorzaakt doordat leerlingen eerder klaar waren met opdrachten dan de werktijd die voor de opdrachten stond. Ook hadden sommige leerlingen moeite met opdrachten, waardoor ze mogelijk waren afgeleid of meer tijd nodig hadden om de opdrachten te maken. De leerlingen vulden na afloop van de lesobservatie een vragenlijst in over de les. Hieruit bleek dat de leerlingen de les hoog waardeerden. Er is geconcludeerd dat het gebrek aan differentiatie in het lesprogramma Tekster voor sommige leerlingen problemen opleverde. De frequentie waarin problemen bij leerlingen voorkwamen, was echter niet hoog. Dit betekent dat het gebrek aan differentiatie voor enkele leerlingen problemen oplevert, maar niet dusdanig dat de methode niet geschikt is om te onderwijzen.