Grensfiguren in beweging; over de constructie van monsterlijke beweging in performance

Abstract

Het monsterlijke beweegt zich over de grenzen van het menselijke. Het is nooit ver van het menselijke verwijderd, en is zowel menselijk als niet-menselijk. Het laat zich niet categoriseren.

Ik hanteer de hypothese dat het vooral beweging is waarin het monsterlijke van het 'normatief menselijke' afwijkt. Beweging vat ik hier op in de definitie van performance filosoof Erin Manning: het lichaam als dynamiek van een constant "worden" in tegenstelling tot een gefixeerde staat. Fysieke beweging heeft een richting, maakt een ontwikkeling door. Het definieert de menselijkheid of monsterlijkheid van het lichaam, omdat het laat zien hoe het lichaam naar monsterlijkheid toe of van monsterlijkheid af beweegt. Hoe hierdoor betekenis in beweging tot stand komt in theatrale performance, wordt in deze scriptie onderzocht, om vervolgens een vocabulaire aan monsterlijke beweging te geven.

De hoofdvraag luidt "Wat is de rol van de beweging van het lichaam in de manier waarop het monsterlijke zich in hedendaags theater manifesteert?" In de eerste hoofdstukken beargumenteer ik een instrumentarium waarmee in het tweede deel van de scriptie door middel van casestudies vier performances waarin monsterlijkheid een rol speelt worden geanalyseerd.