Zoekmachinegedrag - Een onderzoek naar de manier waarop kinderen met zoekmachines omgaan op informatieve websites

Abstract

In dit onderzoek is geprobeerd meer inzicht te krijgen in de het zoekgedrag van kinderen met een zoekmachine op informatieve websites. Er is hier nog maar weinig onderzoek naar gedaan. Daarom kan dit onderzoek een bijdrage leveren aan zowel de theoretische als praktische kant van dit onderwerp. In dit onderzoek is gebruikt gemaakt van de data uit het onderzoek van Jochmann et al. (2012). Zij hebben in een gebruikersonderzoek kinderen tussen de 9 en 12 jaar vijf taken laten uitvoeren op een versie van de informatieve kinderwebsite Junior Winkler Prins. Van deze website waren drie versies gemaakt een klassieke, een speels-klassieke en een speelse image map website. Iedere websiteversie was weer onderverdeeld in een website met zoekmachine en zonder zoekmachine. De kinderen moesten op één versie van deze website vijf taken uitvoeren die varieerden in moeilijkheid. Hiervan werden filmpjes gemaakt waarop de taakuitvoeringen, uitingen en muisbewegingen van de kinderen te zien en te horen waren. Voor dit onderzoek zijn de speels-klassieke en speelse image map website met zoekmachine nader bekeken en zijn er van deze twee websites data verzameld over het aantal kliks, de taaktijd en de successcore. Er zijn twee soorten analyses uitgevoerd. Een kwantitatieve en een kwalitatieve analyse. Er werd hierbij gekeken naar de gegevens van 51 kinderen die met de zoekmachine hebben gewerkt. In de kwantitatieve analyse is er met de verzamelde data over het aantal kliks, de taaktijd en de successcore gekeken of er een verschil zat in design tussen de twee websites. Dit bleek niet het geval te zijn. Daarom is er bij verdere analyses alleen gekeken naar het zoekgedrag in het algemeen, ongeacht op welke website de kinderen hebben gewerkt. Uit de kwalitatieve analyse kwam naar voren dat de kinderen goed om kunnen gaan met zoekmachines wanneer het een makkelijke taak betreft. Bij een moeilijke taak wordt duidelijk dat ze nog kennis en zoekvaardigheden missen, om de opdracht tot een goed einde te brengen. Zo maken kinderen veel spelfouten. Dit komt door het hunt & peck principe. Kinderen kijken naar het toetsenbord als ze aan het typen zijn en zien niet wanneer ze een fout maken. Daarnaast voeren ze soms veel woorden of lange zinnen in. De zoekmachine kan dit niet aan en zodoende komen er geen resultaten naar voren. Bij moeilijke taken denken de kinderen wel beter na voordat ze handelen. Ze voeren meerdere zoektermen in de zoekmachine in en ze klikken verder door dan bij makkelijkere taken. Zoekmachines op kinderwebsites zouden beter aangepast moeten worden aan kinderen. Zo kan het maken van spelfouten tegen worden gegaan door suggesties te geven wanneer ze aan het typen zijn. Bovendien moet de volgendeknop naar meerdere resultatenpagina’s duidelijker zichtbaar worden gemaakt, zodat kinderen eerder geneigd zijn meerdere resultatenpagina’s te bekijken. Ten slotte moet de zoekmachine goed werken. Als er op tussenkopjes wordt geklikt, moeten de kinderen ook bij dat tussenkopje uitkomen.