(Re-)integratie via stadslandbouw: Een onderzoek naar de bijdrage van stadslandbouw aan mogelijkheden tot (re-)integratie van deelnemers

Abstract

(Re-)integratie van deelnemers aan stadslandbouwprojecten is een onderwerp dat in de literatuur onderbelicht is. Wel zijn er links gelegd tussen stadslandbouw en andere onderwerpen zoals begeleiding, scholing en gezondheid en welzijn. In dit kwalitatieve onderzoek wordt vanuit een holistische benadering en een kwalitatief oogpunt naar (re-) integratie via stadslandbouw gekeken. Daarvoor is er een vergelijking gemaakt tussen twee projecten in de omgeving van Utrecht, op het gebied van doelstellingen van de projecten, de motieven voor deelname van deelnemers en de ervaringen die de deelnemers hebben met het werk op de projecten. Het grootste verschil in begeleiding heeft te maken met de doelgroepen waar de projecten zich op richten. Het systeem van de tuinen, met zijn wat afgelegen ligging, de begeleiding, de sociale contacten en de veilige sfeer blijkt voor zowel de vrijwilligers als de zorgcliënten voornamelijk mogelijkheden tot (re-) integratie te beïnvloeden. Deze elementen zorgen er vooral voor dat deelnemers aan zichzelf kunnen werken. Ook de rol van sociale instanties en begeleiding buiten het project om is, voor met name de zorgcliënten, van belang.