Woordenschat en motoriek bij kinderen met een familiair risico op dyslexie

Abstract

Dyslexie wordt vaak gezien als puur een lees- en/of spellingprobleem dat pas vastgesteld kan worden vanaf het moment dat iemand leert lezen en/of spellen. Echter, het komt in de praktijk zelden voor dat een dyslectisch persoon alleen maar lees- en/of spellingproblemen heeft. Vaak zijn er op meerdere gebieden problemen aanwezig. Deze bredere problematiek is vaak al te vinden op veel jongere leeftijd dan het moment dat de diagnose dyslexie kan worden vastgesteld. Dit komt doordat dyslexie erfelijk is. Hierdoor kunnen kinderen met een familiair risico op dyslexie worden onderzocht op voorlopers van dyslexie. Zo zijn er aanwijzingen dat de vroege woordenschatontwikkeling en de ontwikkeling van motorische vaardigheden anders verloopt bij kinderen met een risico op dyslexie. Om hier meer duidelijkheid over te krijgen zijn in dit onderzoek kinderen met een familiair risico op dyslexie vergeleken met kinderen zonder dit risico op deze twee gebieden. Op deze manier kan er meer bekend worden over de eventuele voorlopers van dyslexie. Middels de N-CDI en een oudervragenlijst kon de woordenschat en de motorische ontwikkeling in beeld worden gebracht. Uit de resultaten bleek dat er geen significant verschil aanwezig was tussen risico- en controlekinderen in de woordenschatontwikkeling en de verwerving van verschillende motorische vaardigheden. Ook wanneer de woorden werden ingedeeld in woordsoort (functiewoord, werkwoord of zelfstandig naamwoord) was er geen significant verschil aanwezig tussen controle en risicokinderen. Tot slot bleek dat er geen verband was tussen de woordenschat en motoriek.