Haarlemse lijfrenten als investering voor slechtere tijden: Een onderzoek naar de achtergrond en motieven van investeerders in 15e eeuwse lijfrenten (1482-1491)
Summary
De onderzoeksvraag voor deze bachelor scriptie was: In hoeverre waren lijfrenten van de stad Haarlem omstreeks 1490 een goede investering voor huishoudens om de risico’s van hun levenscycli te mitigeren?
Op basis van een kwantitatieve analyse van archiefmateriaal blijkt dat deze lijfrenten vooral werden gebruikt voor vermogensoverdracht naar volgende generaties. De verklaring ligt in twee eigenschappen van de lijfrenten: de mogelijkheid om op twee levens af te sluiten én de gelijke behandeling van mensen met een verschillende levensverwachting. Hierdoor konden huishoudens zich indekken tegen overlijdensrisico door de lijfrente op minstens één kind af te sluiten. De structuur van lijfrenten was minder gepast voor het mitigeren van ziekte en ouderdom.