Publieksdiplomatie via Sociale media #paradox#悖论#; Een vergelijkend onderzoek naar de inzet van sociale media voor de uitvoering van publieksdiplomatie door de Nederlandse ambassades in China, de Verenigde Staten en Groot-Brittannië.

Abstract

De revolutie in communicatie- en informatietechnologieën heeft gevolgen voor de diplomatie en internationale politiek. Hierdoor is de tijd waarin diplomaten de enigen zijn die beslissingen maken over hun land voorbij. Op het Web 2.0 heeft iedereen een stem en daar wil de Nederlandse overheid ook aan bijdragen. Daarom profileren ook zij zich veelvuldig op de sociale media. Het doel van hun aanwezigheid is om een dialoog aan te gaan met het buitenlandse publiek, een positief beeld van Nederland te creëren en de bilaterale relaties te versterken. Deze vorm van diplomatie wordt publieksdiplomatie (PD) genoemd. In deze scriptie heb ik een onderzoek gedaan naar het gebruik van sociale media voor de uitvoering van PD. De directie communicatie (COM) van het Ministerie van Buitenlandse Zaken (BZ) heeft verscheidene documenten opgesteld over de omgang met sociale media als post en BZ-medewerker. COM geeft aan de hand van uitgangspunten, regels en kaders een gestandaardiseerd beeld van de beoogde sociale mediapagina. De culturele aanpassing aan het buitenlandse publiek ligt volledig in de handen van de ambassade. De overheid begeeft zich op een platform waar zij de controle over het medium kunnen verliezen en het publiek de touwtjes in handen heeft. Hoe gaat de overheid hiermee om? En is dit medium geschikt voor PD?