Onderzoek naar de effectiviteit van oogbewegingen om de craving te verminderen bij rookverslaving. Gemeten met subjectieve (zelfrapportage) en objectieve (harstslag en frons) maten

Abstract

Roken vormt wereldwijd de meest te voorkomen doodsoorzaak (Vleeming, Rambali & Opperhuizen, 2002; van Zundert, 2011). Het is belangrijk om nieuwe effectieve behandelingen te ontwikkelen voor rookverslaving, omdat goede behandelingen voor het stoppen van roken ontbreken en terugval geen uitzondering is. In de huidige studie wordt onderzocht of doormiddel van oogbewegingen (EM) de craving naar een sigaret wordt verminderd bij rookverslaafden. In totaal namen er 41 participanten deel, die via randomisatie werden verdeeld over de EM (oogbewegingen) en de controle (zwart scherm) conditie. In dit onderzoek werd gekeken of na het uitvoeren van de EM de craving gerelateerde beelden minder levendig en emotioneel werden en of de craving naar een sigaret werd verminderd. Naast het meten van subjectieve maten (zelfrapportage) werd ook de levendigheid en de emotionaliteit gemeten aan de hand van objectieve maten, de hartslag en de frons. Uit de resultaten kwam naar voren dat de levendigheid en emotionaliteit van rookgerelateerde beelden, zoals gemeten met VAS, hartslag en frons, niet afnemen, tijdens het ophalen van rookgerelateerde beelden, na EM. Ook de craving, zoals gemeten met de QSU en VAS, neemt niet af na het toepassen van EM. Naar aanleiding van het huidige onderzoek wordt daarom aangeraden om EM niet toe te passen als behandeling bij rookverslaving. Echter moet aan de hand van de resultaten van dit onderzoek niet de conclusie worden getrokken om EMDR af te schrijven bij behandeling van verslaving. Vervolgonderzoek zou moeten uitwijzen onder welke omstandigheden en voor welke doelgroep EMDR effectief is bij verslaving. Met dit onderzoek is er al een stap gezet in de richting voor onderzoek naar de effectiviteit van EMDR bij (rook)verslaving.