| dc.description.abstract | De afgelopen decennia is het internet een integraal onderdeel van de samen-
leving geworden. Een voor de A.I. interessante exponent van het internet is het
fenomeen “botnets”. Een botnet is een netwerk van agenten (“bots”) dat als
een enkel organisme opereert. De term “botnet” heeft een negatieve connotatie
gekregen doordat deze netwerken veelal criminele doelen dienen (bijvoorbeeld
spam versturen). Dit hoeft echter niet zo te zijn; er bestaan ook botnets die
voor onder andere onderzoek worden ingezet. Oorspronkelijk werden botnets
centraal aangestuurd. De beslissingen omtrent verdere acties werden genomen
door een menselijke agent, de botherder. Echter, naarmate de tijd vordert laat
de techniek toe dat het netwerk, in het verlengde van de individuele bots, steeds
meer beslissingen zelfstandig neemt. Dit geldt o.m. voor beslissingen die be-
trekking hebben op defensie. Het netwerk wil zijn voortbestaan veilig stellen
door zoveel mogelijk dreiging onschadelijk te maken. Welke technieken gebruikt
worden door het netwerk/de individuele bots om deze doelen te bewerkstelligen
is hetgeen er in deze literatuurstudie wordt onderzocht.
In de A.I. wordt onderzoek gedaan naar de adaptiviteit van kunstmatige
systemen. Een botnet is een goed voorbeeld van een systeem dat vanuit de
zwakke A.I. interessant is om te onderzoeken. De sterke A.I. kant zal verder
geen rol spelen in deze paper; deze filosofische invalshoek is in dit paper on-
dergeschikt aan de zwakke A.I. invalshoek. Welke technieken worden er door
de bots gebruikt om schijnbaar intelligent gedrag te verwezenlijken? Op welke
wijze werken de individuele agenten samen om de doelen van het collectief, het
botnet, te verwezenlijken? Dit zijn de zaken die worden besproken in deze paper. | |
