Milieuduurzaamheid in de context van nationale sportfederaties: een institutioneel logica's perspectief

Abstract

De sportwereld staat voor de uitdaging om de sport milieuduurzamer vorm te geven. Nationale sportfederaties zijn centrale actoren in de sportwereld die hieraan kunnen bijdragen. Het blijkt echter dat veel nationale sporfederaties nauwelijks tot geen milieuduurzaamheidsbeleid hebben (Geeraert, 2018). Daarom is onderzocht met welke uitdagingen nationale sportfederaties in de context van milieuduurzaamheid geconfronteerd worden en hoe zij hierop reageren. Hierbij is het perspectief van institutionele logica’s gebruikt. Er zijn interviews gehouden met senior beleidsmedewerkers en managers bij meerdere nationale sportfederaties waarvan de sport sterk verbonden is met de natuurlijke omgeving. Uit de resultaten is gebleken dat nationale sportfederaties voornamelijk een sportlogica en een verenigingslogica hanteren. Verder worden in de institutionele omgeving een marktlogica en overheidslogica gehanteerd door stakeholders waarmee nationale sportfederaties in de context van milieuduurzaamheid mee te maken krijgen. Deze institutionele logica’s conflicteren met elkaar waarop nationale sportfederaties passend moeten reageren. Er zijn twee patronen gevonden in de reacties van nationale sportfederaties. Aan de ene kant een reactie van verlamming waarbij de nationale sportfederatie niet in staat bleek om een antwoord te vinden op de uitdagingen waarmee ze geconfronteerd worden. En aan de andere kant een reactie van het bijeenbrengen van de verschillende logica’s en partijen om ervoor te zorgen dat er eenheid komt onder de verschillende betrokkenen en praktijken rondom milieuduurzaamheid uitgevoerd kunnen worden.