Rawls Theory of Justice en de positie van gehandicapten.

Abstract

Rawls probeert in a Theory of Justice de basisprincipes voor een rechtvaardige samenleving te definiëren. Juist op het punt van de positie van gehandicapten in de samenleving is er veel kritiek op Rawls. Deze kritiek richt zich vooral op de eisen die Rawls stelt aan personen, en op de posities die zij binnen de original position en in Rawls ideale samenleving innemen. Deze scriptie heeft als doel om inzicht te geven in de sociale rechtvaardige positie van gehandicapten in de samenleving volgens Rawls theorie. Om dit doel te bereiken wordt de theorie van Rawls uiteengezet en geanalyseerd, wordt de kritiek van Nussbaum op Rawls theorie beschreven en worden mogelijke alternatieve strategieën en oplossingen van o.a. Brighouse, Cureton en Stark bediscussieerd. Rawls stelt als voorwaarde om persoon in de ideale samenleving, of deelnemer aan de original position te zijn, men een vrij, rationeel mens moet zijn, die een plan of life heeft en de capaciteit heeft om een conceptie van het goede te hebben. Daarnaast moet men gedurende het gehele leven een normaal en volledig meewerkend lid van de samenleving zijn. Er is gebleken dat de kritiek die op deze punten van Rawls positie wordt geuit deels terecht is, en serieuze problemen voor Rawls positie veroorzaakt. Voor de positie van fysiek gehandicapten zijn verschillende oplossingen te geven die hen een rechtvaardige positie in de samenleving geven. Echter geldt voor al deze oplossingen dat deze rechten pas in tweede instantie kunnen worden toegekend. Voor cognitief gehandicapten ziet het er nog slechter uit. De eis dat personen over de two moral powers moeten beschikken lijkt het onmogelijk te maken dat zij een rechtvaardige positie in de samenleving krijgen.