Het beloop van tics bij het syndroom van Gilles de la Tourette: een naturalistische studie

Abstract

Deze studie heeft zich gericht op het beloop van tic-ernst en tic-variabiliteit bij het syndroom van Gilles de la Tourette (GTS) in een overwegend klinische groep GTS patiënten. We hebben bekeken wat de verandering c.q. stabiliteit is van tic-ernst en- variabiliteit over tijd en of het beloop afhangt van leeftijd van de patiënt of ontstaansleeftijd van tics. Daarnaast hebben we onderzocht of co-morbiditeit van ADHD en OCD mogelijke voorspellers zijn voor stabiliteit c.q. verandering van tic-ernst en- variabiliteit. Hiertoe hebben we een follow-up meting gedaan onder 46 GTS patiënten, door middel van een klinisch interview aan de hand van vragenlijsten (YGTSS, CAARS, Y-BOCS, MINI). De gemiddelde tijd tot follow-up bedroeg gemiddeld 5.99 jaar (SD = 1.47). De gemiddelde leeftijd van de patiënten bij follow-up bedroeg 40.41 jaar (SD = 16.65). Over tijd laat blijft YGTSS totaalscore stabiel, tic-variabiliteit verbetert. De 46 patiënten zijn ingedeeld in drie tic-ernst groepen op grond van de mate van afwijking van hun tic-ernst verschilscores van de gemiddelde tic-ernst verschilscore tussen basismeting en follow-up. Bij 15 patiënten (33%) verslechtert in tic-ernst over tijd, tegenover 16% van de patiënten die verbeteren, en 51% die gelijk blijven. Er was een lichte trend naar een jongere leeftijd bij basismeting voor de mensen die verslechterden in tic-ernst. De hoogte van de Y-BOCS score bij basismeting voorspelde een vermeerdering van tic-ernst over tijd. De hoogte van de CAARS scores bij basismeting voorspelde een vermindering van tic-ernst en- variabiliteit over tijd.