Melodie en ritme; waardevol of nutteloos voor afasietherapie?
Summary
Sommige niet-vloeiende afatici kunnen, ondanks hun stoornis, bekende liederen vloeiend zingen. In deze scriptie wordt een mogelijk gunstig effect van melodie en ritme op de spraakproductie van niet-vloeiende afatici besproken aan de hand van een kritische literatuurstudie. Op basis van de in deze scriptie besproken studies worden wat betreft melodie en ritme twee conclusies getrokken: (1) melodie heeft geen gunstig effect op de spraakproductie van niet-vloeiende afatici. De teksten geobserveerd tijdens het zingen van bekende liederen zijn vloeiend omdat ze zijn opgeslagen in het lange-termijngeheugen; (2) ritme heeft wel een gunstig effect op de spraakproductie van niet-vloeiende afatici. De verklaring hiervoor is dat de afaticus door de intensiteits- en duurverschillen geïnformeerd wordt over de articulatiebewegingen, voordat deze uitgevoerd worden. Het effect van afasietherapieën die muzikale middelen gebruiken ter bevordering van de vloeiende spraakproductie is niet bewezen; meer onderzoek naar de effectiviteit van de therapieën is noodzakelijk.