Slachtoffers van pesten in de bovenbouw van het basisonderwijs: zijn er agressieve slachtoffers èn ’bully-victims'?

Abstract

Doel: literatuur over pestslachtoffers is onduidelijk over de vraag of er twee (passieve en agressieve slachtoffers) of drie (passieve slachtoffers, agressieve slachtoffers en ‘bully-victims’) subtypen zijn te onderscheiden. De aandacht was met name gericht op een mogelijk onderscheid tussen slachtoffers die agressie jegens anderen laten zien: de agressieve slachtoffers en de ‘bully-victims’. Deze studie had als doel hier antwoord op te krijgen. Tevens werd onderzocht of deze verdeling in subtypen verschillend is per sekse. Methode: de data werden verzameld onder 1229 kinderen (51% jongens) in de leeftijd van 9 tot 12 jaar van Nederlandse basisscholen. Hiervan zijn 183 kinderen (49% jongens) via peer nominaties als slachtoffer geïdentificeerd (victimisatiescore ≥ 0.5 SD). Anders dan in eerder onderzoek, waar indeling in subtypen werd gemaakt op basis van a priori en willekeurig gekozen afkappunten, werd in dit onderzoek gebruik gemaakt van een combinatie van de hiërarchische en K-means clusteranalyse (bottom-up benadering). Dit werd gedaan op basis van scores op agressie (leerkracht beoordeling) en pesten (peer nominaties). Resultaten: in de drie-clusteroplossing waren de drie slachtoffersubtypen het best te onderscheiden: passieve slachtoffers (61,7%) hadden lage scores op zowel agressie (z = -.27) als pesten (z = -.47), agressieve slachtoffers (27,3%) scoorden hoog op agressie (z = 1.03) maar niet op pesten (z = .37) en ‘bully-victims’ (10,9%) scoorden hoog op zowel agressie (z = 2.59) als pesten (z = 1.26). Het onderscheid tussen de drie subtypen slachtoffers werd ook per sekse onderkend. Conclusie: dit onderzoek heeft bewijs gevonden voor de aanwezigheid van passieve slachtoffers, agressieve slachtoffers en ‘bully-victims’. Het vaststellen van het onderscheid in subtypen slachtoffers is van waarde voor de keuze van passende interventies.

Abstract Aim: Research on victims of bullying is unclear on whether two (passive and aggressive victims) or three (passive victims, aggressive victims and 'bully-victims') subtypes can be distinguished. This study focused on a possible distinction between victims who show aggression towards others: the aggressive victims and the ' bully-victims'. The purpose of the present study was to provide insight regarding this question. Furthermore, it was examined whether the distribution of subtypes is different for boys and girls. Method: Data were collected from 1229 (51% boys) 9- to 12-year-old Dutch primary school children. Of this group, 183 children (49% boys) were identified as victims, using peer nominations (victimization score ≥ 0.5 SD). Unlike comparable studies, who based the classification into subtypes on a priori and randomly selected cut-off points, this study used a combination of the hierarchical and K-means cluster analysis (bottom-up approach). This was executed based on scores on aggression (teacher assessment) and bullying (peer nominations). Results: the three-cluster solution was the best solution in which the three subtypes were distinguished: passive victims (61.7%) showed low scores on aggression (z = - .27) as well as on bullying (z = - .47), aggressive victims (27.3%) scored high on aggression (z = 1.03) but not on bullying (z = .37) and ‘bully-victims' (10.9%) scored high on both aggression (z = 2.59) and bullying (z = 1.26). This distinction was also found for boys and girls separately. Conclusion: the present study demonstrated the existence of passive victims, aggressive victims as well as the bully-victims. Determining the difference in subtypes of victims is of great value for the selection of appropriate interventions.