Attituden jegens euthanasie en hulp bij zelfdoding in Nederland: Is er een samenhang met openheid voor ervaringen en empathie?

Abstract

In Nederland zijn euthanasie en hulp bij zelfdoding (HBZ) bij ondraaglijk fysiek en/of psychisch lijden sinds 2002 bij wet gelegaliseerd. Ondanks de legalisering is het morele debat omtrent actieve levensbeëindiging niet verstomt. Er is nog weinig onderzoek gedaan naar het verschil in attituden jegens euthanasie en HBZ bij fysiek en psychisch lijden. Daarnaast is ook onderzoek naar persoonsvariabelen en attitude jegens actieve levensbeëindiging schaars. Dit onderzoek richt zich op de relatie tussen de persoonlijkheidstrekken openheid voor ervaringen en empathie en de attitude jegens euthanasie en HBZ bij fysiek en psychisch lijden. 213 Nederlandse participanten kregen vragenlijsten voorgelegd over: demografische factoren, attituden jegens euthanasie en HBZ bij fysiek en psychisch lijden, openheid voor ervaringen en empathie. In dit cross-sectionele onderzoek is gebruik gemaakt van correlatie analyses. Uit de resultaten blijkt dat men positiever is over actieve levensbeëindiging bij fysiek lijden dan bij psychisch lijden. Daarnaast blijkt dat men negatiever is over HBZ dan over euthanasie. De persoonlijkheidstrek openheid voor ervaringen blijkt positief te correleren met zowel euthanasie als HBZ. Tevens lijkt er een positieve samenhang te zijn tussen openheid voor ervaringen en actieve levensbeëindiging bij psychisch lijden. Er blijkt geen relatie te zijn tussen empathie en attitude jegens actieve levensbeëindiging. Hoewel in voorliggend onderzoek geen uitspraken gedaan kunnen worden over causaliteit, blijkt er wel degelijk een rol weggelegd te zijn voor persoonlijkheidstrekken bij attituden jegens euthanasie en HBZ.