Nadruk en Intonatie in Taakgerichte LaRa-conversaties

Abstract

In dit paper is onderzoek gedaan naar de invloed van de vaardigheid in de tweede taal (L2) op het gebruik van nadruk en intonatie in een taakgerichte Nederlands-Duitse conversatie, waarin gebruik wordt gemaakt van de communicatievorm ‘receptieve meertaligheid’. In totaal namen 76 participanten deel aan dit onderzoek, wat resulteerde in een databestand van 38 getranscribeerde gesprekken. De participanten konden na het invullen van een C-test geclassificeerd worden als het hebben van een lage of hoge L2-vaardigheid, waarna ze ingedeeld werden in koppels in de Laag-Laag, Hoog-Laag of Hoog-Hoog conditie. Vervolgens moesten zij via Skype samen een taak oplossen. Zij moesten elkaars positie op een plattegrond zien te lokaliseren, door elk gebruik te maken van de eigen moedertaal (Nederlands of Duits). Wanneer zij elkaar konden vinden werd het gesprek als succesvol beschouwd. Deze gesprekken zijn opgenomen en getranscribeerd, waarna ze zijn geanalyseerd met focus op het gebruik van nadruk en intonatie en hoe de L2-vaardigheid of de rol van de participant in het gesprek hierop van invloed was. Er is daarnaast gekeken naar de invloed van de subjectieve L2-vaardigheid van de participant alsmede of het gebruik van nadruk en intonatie van invloed was op het al dan niet succesvol volbrengen van de taak. Uit de resultaten bleek dat de L2-vaardigheid of toegewezen rol van participanten geen invloed had op het gebruik van nadruk en intonatie. De subjectieve L2-vaardigheid had slechts invloed op het gebruik van nadruk; wanneer een participant een hoge subjectieve L2-vaardigheid had, maakte hij/zij méér gebruik van nadruk dan bij een lage subjectieve L2-vaardigheid. Daarnaast is gebleken dat koppels met beide een hoog objectief L2-vaardigheidsniveau de taak het vaakst succesvol volbrachten. Gemengde koppels uit de Hoog-Laag conditie bleken het minst succesvol.