| dc.description.abstract | Theater is een collectieve kunstvorm, een groot aantal mensen dat samen werkt aan een kunstwerk. Bij musical is dat niet anders en naast de grote hoeveelheid mensen die met elkaar samenwerken werken ook de verschillenden disciplines met elkaar samen. Dans, spel, muziek en zang ondersteunen het dramatische verloop van de voorstelling.
Het maakproces van een musical is geen vaststaand gegeven. Elk productieproces is uniek en ontstaat niet uit regels, wetten of handleidingen. Toch valt er voor een groot gedeelte in Nederland wel een lijn uit te stippelen over hoe het productieproces van een musical verloopt en wat de positie van de regisseur is in dit proces. De regisseur staat aan het hoofd van het artistieke deel van de productie en de producent is diegene die de musical heeft geïnitieerd. Het grote verschil van musical met bijvoorbeeld toneel is dat een musicalregisseur te maken heeft met een groot creatief team, bestaande uit meerdere disciplines. Het team bestaat uit de regisseur, choreograaf, muzikaal leider, decorontwerper, kostuumontwerper, licht/geluidontwerper en soms zijn ook de componist, schrijver of vertaler onderdeel van dit team.
Binnen het creatieve team is er conventioneel gezien sprake van een democratisch samenwerkingsverband. Het creatieve team voldoet aan de principes die ten grondslag liggen aan de GUILD theorie van Lundrigan en zijn zowel een ‘taak-‘ als ‘procesgroep’. GUILD staat acroniem voor vijf elementen: ‘Giving’: samen als groep een doel stellen, ‘Unity’: de groepsverbondenheid, ‘Impetus’: de drijfkracht, oftewel de voortbeweging van de groep, ‘Love’: de aantrekkingskracht en intimiteit tussen personen, en ‘Direction’: het groepsleiderschap. Nadat de regisseur zijn visie heeft uitgelegd is het aan alle leden van het creatieve team om binnen hun discipline met een creatieve bijdragen aan de enscenering te komen. De kans dat er conflicten ontstaan is altijd aanwezig en moet men ook niet uit de weg gaan, want zolang men inhoudelijk op het zelfde niveau zit, mag er over de vorm een hoop discussie ontstaan.
Naast het democratische samenwerkingsverband maakt de regisseur ook gebruik van de autocratische regisseurspositie. Wanneer de regisseur omgaat met zijn cast en andere medewerkers is hij uiteindelijk diegene die het laatste woord heeft en is het aan hem om conflicten en problemen op te lossen wanneer andere dat niet kunnen. Uiteindelijk moet de regisseurs zowel tegenover zijn creatieve team als tegenover zijn cast de randvoorwaarde goed scheppen, zodat zowel de ‘cast’ als de ‘creatives’ zo creatief mogelijk kunnen zijn binnen de visie van de regisseur. | |
