“Hij maait dan eigenlijk wel het gras voor mijn voeten weg”. De perceptie van Pabo studenten op de relatie met hun docent, bezien vanuit wat gewenst is volgens ‘Pedagogische Tact’

Abstract

In deze studie wordt middels focusgroepen de perceptie in kaart gebracht van Pabo studenten (n = 17) betreffende de relatie met hun docent, binnen de context van een docentenopleiding voor primair onderwijs. Hiertoe worden vijf casussen in microanalyses uitgewerkt, waarna vervolgens geïnterpreteerd wordt wat wenselijk is vanuit ‘Pedagogische Tact’ (Van Manen, 1991). Pedagogische tact betreft de relatie tussen het bestaande, het wenselijke en de manier om te komen tot het wenselijke (Ponte, 2009) in het kader van de opvoeding van de lerende. Pedagogische tact representeert eerder wie de docent is dan de bekwaamheden of competenties die de deze bezit. Deze studie toont de bruikbaarheid aan van het kader dat Pedagogische tact biedt in het bestuderen en duiden van de relatie tussen docent en lerende. Voorts wordt uit de geselecteerde casussen het belang duidelijk van het ‘heel’ houden van deze relatie.