Marokkaanse moskeeën in Utrecht. Over het proces van samenwerking en de consequenties voor het integratieproces

Abstract

In de jaren 1960 en 1970 van de vorige eeuw kwamen honderden moslims naar Nederland om hier als ‘gastarbeider’ te werken en te wonen. Deze groep bestond voor een groot deel uit Turken en Marokkanen. Nu, zo’n 40 jaar later, is Nederland voor deze Turkse en Marokkaanse moslims een thuisland geworden. Met de komst van deze zogenoemde gastarbeiders werd ook de islam een steeds bekender fenomeen in Nederland en ontwikkelde de islam zich tot de op één na grootste religie van Nederland. Ook de uiterlijke manifestatie van de islam, zoals de moskee, is niet meer weg te denken uit het hedendaagse Nederlandse landschap. Nederland telde in 2007 dan ook zo’n 475 moskeeën. In deze these staan de Marokkaanse moskeeën in Utrecht centraal. Er wordt antwoord gegeven op vragen als: Hoe ziet dit netwerk van Marokkaanse moskeeën er anno 2012 uit? Hoe verloopt de samenwerking tussen deze moskeeën? En uiteindelijk zullen de antwoorden op deze vragen inzicht geven in het proces van samenwerking tussen de moskeeën en de consequenties voor het integratieproces van de moskeebezoeker.