Het effect van interactief voorlezen en executieve functies op de ontwikkeling van taalbegrip bij kinderen van 2,5 tot 4 jaar

Abstract

Achtergrond – De ontwikkeling van taalbegrip begint al tijdens de eerste levensmaanden. Voor kinderen waarbij de taalontwikkeling achter lijkt te lopen is interactief voorlezen een goede manier om deze ontwikkeling verder op gang te helpen. Er is echter weinig bekend over de factoren die de vooruitgang in taalbegrip beïnvloeden en het effect van een interactieve voorleestraining op het taalbegrip. Deze thesis richt zich op het effect van de interactieve voorleestraining en executieve functies op de ontwikkeling van taalbegrip. Methode – Participanten zijn kinderen tussen de 2,5 en 4 jaar die bij het PeuterPlus! project zijn aangemeld met taalproblemen. Er zijn taken afgenomen voor het meten van het taalbegrip en voor het meten van de executieve functies. Resultaten – Uit de resultaten blijkt dat kinderen hoger scoren op taalbegrip na de interactieve voorleestraining dan ervoor. Het taalbegrip voor de training voorspelt daarbij het taalbegrip na de training. Verder blijkt inhibitie effect te hebben op het taalbegrip voor de training, maar voorspelt het niet het taalbegrip na de training. Het visuo-spatiële werkgeheugen blijkt geen voorspeller voor het taalbegrip te zijn. Conclusie – Een interactieve voorleestraining lijkt een effectieve interventie voor het verbeteren van het taalbegrip van jonge kinderen. Inhibitie heeft een effect op het taalbegrip voor de training, kinderen met een goede inhibitie scoren hoger op taalbegrip voor de interventie dan kinderen met een slechtere inhibitie. Dit effect werd niet gevonden op het taalbegrip na de interventie. Het visuo-spatiële werkgeheugen heeft geen effect op het taalbegrip voor en na de training.