Levende geschiedenis Denken en praten over oorlog: de oorlog in Bosnië-Herzegovina (1992-1995)

Abstract

In deze scriptie wordt onderzocht in hoeverre Oral History een bijdrage kan leveren aan de 'officiële geschiedschrijving'. Om dit te onderzoeken heb ik als casus de oorlog in Bosnië-Herzegovina, die zich van 1992 tot 1995 afspeelde, gebruikt. Binnen de geschiedschrijving over deze oorlog zijn veel verschillende visies ontstaan, die steeds weer de geschiedenis van ‘grote mannen’ plaatsen tegenover de geschiedenis van ‘gewone mensen’. Door middel van interviews heb ik in mijn onderzoek de gewone mensen aan het woord gelaten, om daarmee hun beleving van de oorlog te vangen. Daarmee ben ik ook meer te weten gekomen over een onderliggend onderwerp; namelijk beeldvorming tijdens en na oorlogen. Dit is juist zo interessant omdat tijdens en na oorlogen op een verschillende manier over de gebeurtenissen nagedacht en geschreven wordt, ook door professionals; want de historicus heeft ook morele verantwoordelijkheid.