De invloed van feedback bij leren-door-observeren : Een onderzoek naar het effect van communicerend leren met enkele feedbackvarianten

Abstract

In deze scriptie doe ik verslag van het onderzoek dat ik gedaan heb naar de invloed van feedback bij communicerend leren, een variant van de didactiek leren-door-observeren. In mijn onderzoek hebben vijfenveertig leerlingen instructies geschreven, daarop feedback gekregen en daarna hun instructies herschreven. Niet alle leerlingen kregen dezelfde vorm van feedback: - vijftien leerlingen kregen, vergezeld van docentencommentaar, individueel op een filmpje te zien hoe een andere leerling hun eigen instructie uitvoerde (conditie 1); - vijftien leerlingen kregen, vergezeld van docentencommentaar, gezamenlijk te zien hoe een volwassene andermans instructie uitvoerde (conditie 2); - vijftien leerlingen kregen, zonder docentencommentaar, gezamenlijk te zien hoe een volwassene andermans instructie uitvoerde (conditie 3). De belangrijkste uitkomst van dit gedeelte van mijn onderzoek is dat de herschreven versies van de leerlingen in alle condities even sterk verbeterd waren ten opzichte van de eerste versies, dat wil zeggen dat de kwaliteit van de teksten hoger geworden is. Daarbij bleken alle feedbackvarianten even effectief te zijn. In tweede gedeelte van het onderzoek heb ik onderzocht of de waargenomen vooruitgang ook op de langere termijn zichtbaar blijft. Dezelfde leerlingen hebben na enkele maanden opnieuw een instructie geschreven. Nu schreven echter ook vijftien leerlingen die niet meegedaan hebben aan het eerste gedeelte van het onderzoek deze instructie. Analyse van de resultaten laat zien dat deze laatste groep leerlingen een minder goede instructie schrijft dan de andere leerlingen. Deze uitkomst maakt de didactiek communicerend leren bijzonder waardevol voor de onderwijspraktijk. Ik heb in mijn onderzoek de vraag betrokken of communicerend leren invloed heeft op spelling en grammatica. Deze vraag is nog moeilijk te beantwoorden. Er waren wel verschillen in het aantal spellings- en grammaticafouten tussen de eerste en de herschreven versie, maar dat was in negatieve zin: in de herschreven versie werden meer fouten gemaakt dan in de eerste versie. In de derde tekst, de laatste, werden echter juist minder fouten gemaakt dan in de eerste en dan in de tweede versie.