De Onzichtbare Vijand: demotivatie in het Amerikaanse leger aan het einde van de Vietnamoorlog, 1968-1973.

Abstract

Aan het eind van de Vietnamoorlog verslechterde het vermogen om te vechten in het Amerikaanse leger enorm. Door drugsgebruik, het weigeren van missies en door aanslagen op officieren functioneerde het leger niet meer op een professioneel niveau. In dit onderzoek worden er historische verklaringen gezocht voor deze golf van demotivatie in het Amerikaanse leger. Hierbij ligt de nadruk op de complexiteit van oorzaken die leidden tot demotivatie. In het historiografisch debat over deze demotivatie wordt er vaak gezocht naar een eenzijdig antwoord om de verlaging van de moraal te verklaren. Dit onderzoek laat zien dat er niet één oorzaak voor demotivatie was, maar dat een tal van factoren een belangrijke invloed hadden op de moraal van Amerikaanse soldaten. Om deze veelheid van oorzaken aan te tonen wordt het onderzoek opgedeeld in verschillende dimensies. Door onderzoek te doen naar militaire, politieke en culturele oorzaken van demotivatie wordt aangetoond dat al deze verschillende dimensies een belangrijke invloed hadden op Amerikaanse soldaten. Door middel van primair bronmateriaal, dat voornamelijk bestaat uit dagboeken en interviews met veteranen, wordt aangetoond hoe deze verschillende factoren het gedachtegoed van de jonge mannen in Vietnam beïnvloedden.