'Dit is het ergste dat ik ooit heb gezien' - Hoe een 112-beller een calamiteit doorgeeft aan een centralist

Abstract

In deze scriptie wordt antwoord gegeven op de vraag: hoe formuleert een 112-beller de calamiteit om op een talige wijze aan de centralist duidelijk te maken dat de centralist hulp moet sturen? Ik richt mij daar vooral op de assessments (beoordelingen) van een calamiteit in een 112-gesprek. Er bestaan twee verschillende categorieën van beoordelingen waarmee een 112-beller op een talige manier duidelijk maakt aan een centralist dat hij of zij hulp moet sturen. Deze twee categorieën zijn: •directe beoordelingen en •extreme case formulations.

Een directe beoordeling bestaat uit een rechtstreeks oordeel van de beller over de geconstateerde calamiteit. Voorbeelden hiervan zijn: ‘het ziet er niet goed uit’ en ‘het gaat niet goed hier’.

Volgens Pomerantz (1986) zijn extreme case formulations oordelen met behulp van extreme termen en overdrijvingen zoals ‘alles’, ‘niets’, ‘de meeste’, ‘elke’,’ althans’, ‘absoluut’, ‘volledig’ enzovoort. In de analyse zijn dit type extreme termen echter slects in zeer beperkte mate aangetroffen. Extreme Case Formulations bestaan in 112-gesprekken veelal uit een gehele beschrijving en niet slechts uit een enkel woord. In deze formuleringen wordt veel gebruik gemaakt van overtreffende woorden zoals: ‘heel veel’, ‘helemaal’ en ‘heel erg’. Voor 112- gesprekken past daarom een bredere definitie van assessments en extreme case formulations. Extreme formulations kunnen bij 112- gesprekken namelijk ook bestaan uit spreekwoorden, zinnen of een langere beschrijving.