De romantische kunstenaar in de Nederlandse literatuur tussen 1900 en 2006

dc.rights.license	CC-BY-NC-ND
dc.contributor.advisor	Smulders, W.H.M.
dc.contributor.author	Tijssens, R.A.P.
dc.date.accessioned	2012-03-29T17:00:51Z
dc.date.available	2012-03-29
dc.date.available	2012-03-29T17:00:51Z
dc.date.issued	2012
dc.identifier.uri	https://studenttheses.uu.nl/handle/20.500.12932/10240
dc.description.abstract	Deze scriptie draait om de romantische kunstenaar in de Nederlandse literatuur. De basis van het onderzoek wordt gelegd door de theorie van het regime de singularité van Nathalie Heinich en wordt aangevuld door een bespreking van de relevante hoofdstukken uit De romantische orde van Maarten Doorman. Na deze bespreking volgt de methode die G.F.H. Raat gebruikt in zijn bespreking Hermans' bundel Paranoia: De vervalste wereld van Willem Frederik Hermans. Deze methode wordt toegepast op de volgende drie romans, te weten Langs lijnen van geleidelijkheid (1900) van Louis Couperus, Geyerstein’s dynamiek (1982) van W.F. Hermans en Het satijnen hart (2006) van Remco Campert.
dc.description.sponsorship	Utrecht University
dc.format.extent	676849 bytes
dc.format.mimetype	application/pdf
dc.language.iso	nl
dc.title	De romantische kunstenaar in de Nederlandse literatuur tussen 1900 en 2006
dc.type.content	Master Thesis
dc.rights.accessrights	Open Access
dc.subject.keywords	Heinich, Doorman, Campert, Hermans, Couperus, romantische kunstenaar, genie
dc.subject.courseuu	Nederlandse literatuur