Genetic interactions in pediatric cancer – Current state and outlook

Abstract

Kanker is een ziekte van het DNA. Mutaties in het DNA zorgen ervoor dat genen zich anders gaan gedragen. Ze kunnen er aan bijdragen bij dat cellen zich als kankercellen ontwikkelen, bijvoorbeeld door ongebreidelde groei te vertonen. Genen opereren echter niet altijd onafhankelijk, ze hebben invloed op elkaar. Wanneer dat zo is, spreken we van genetische interacties. Dat leidt ertoe dat sommige mutaties vaak samen optreden omdat ze een voordeel voor de tumor opleveren, of dat mutaties juist minder vaak samen voorkomen (of helemaal niet) omdat de combinatie van mutaties ziekmakend of dodelijk is voor de kankercel. De laatste situatie noemen we synthetische dodelijkheid. Het legt een kwetsbaarheid bloot van een tumor die al één van de mutaties heeft. Door nu op te zoek te gaan naar deze combinaties kan de ontwikkeling van kanker beter begrepen worden en kunnen er mogelijke nieuwe behandelmethodes ontwikkeld worden. Voor volwassen kanker is dat al gelukt met gerichte therapie met een medicijn dat als PARP-remmer werkt (PARP is een gen). Daar kunnen patienten met een tumor met een mutatie in een ander gen, het BRCA1- of BRCA2-gen baat bij hebben. Voor kinderkanker is zoiets nog minder toegepast. Omdat er grote verschillen tussen kinder- en volwassenkanker zijn kunnen behandelingen ook niet makkelijk overgenomen worden. Dit verslag gaat over de zoektocht naar nieuwe genetische interacties die specifiek voor kinderkanker zijn. We bespreken de experimentele en statistische methoden en de resultaten die daarmee behaald zijn. We zien dat kinderkanker zeldzamer is en er daardoor ook minder data beschikbaar zijn die in de zoektocht kunnen helpen. Het kan helpen om ook andere soorten mutaties in het DNA en afwijkend gedrag van genen mee te nemen, niet alleen de kleine mutaties van het DNA, om meer data beschikbaar te hebben. Het kan ook voordeel leveren data van meerdere onderzoeksinstituten te combineren. In het verslag worden een aantal mogelijkheden en uitdagingen genoemd om deze data optimaal te combineren, zodat de zoektocht naar genetische interacties in kinderkanker bespoedigd wordt. We verwachten dat studies die hier gebruik van maken nieuwe genetische interacties in kinderkanker zullen vinden en uiteindelijk kunnen helpen bij de ontwikkeling van nieuwe behandelingen.