Nederland en Suriname: Een gemeenschappelijk verleden, heden en toekomst.

Abstract

1975 werd het jaar dat Suriname onafhankelijk werd van de kolonisator. Nederland liet haar kolonie in Zuid- Amerika gaan en wilde het op eigen benen zien staan. Het kabinet-Den Uyl maakte bekend dat Suriname toe was aan zelfstandigheid en ook in Suriname werd er met vreugde gereageerd op de bereidheid van Nederland om Suriname uit handen te geven. Johan Ferrier werd de eerste president van Suriname en nam daarmee een grote klus in handen, namelijk Suriname vormen tot een economisch stabiel en voortvarend land. Er werd daarnaast vanuit Nederlandse zijde hulp aangeboden in de vorm van financiële middelen, een totaalbedrag van 4,3 miljard Nederlandse guldens. Sinds de onafhankelijkheid van Suriname is er echter veel veranderd, zowel in Suriname zelf als met de relatie tot Nederland. Er is vooruitgang geboekt, maar er zijn ook obstakels geweest waardoor Suriname is blijven steken in dezelfde positie. Daarnaast is de relatie met Nederland niet altijd goed geweest. Is er dan toch te vroeg gekozen voor onafhankelijkheid is dan de vraag. Had Nederland Suriname nog als kolonie moeten behouden en het land moeten besturen vanuit Den Haag? De vraag waar dit essay vooral op in gaat is vooral wat er veranderd is in de relatie Nederland – Suriname in de afgelopen 10 jaar. De bilaterale relatie was goed en er was sprake van stabilisatie tussen 2000 en 2010. In 2010 is er de komst van Desi Bouterse als president van Suriname. Dit heeft mede geleid tot een geheel andere situatie met betrekking tot de relatie Nederland – Suriname. Wat is deze relatie en hoe kijkt Nederland nu aan tegen haar oude kolonie? Dit essay zal concluderen dat er, sinds de komst van Bouterse, maar ook sinds Suriname geen partnerland meer is van Nederland, veel is veranderd in de relatie tussen Nederland en Suriname. De relatie is niet meer stabiel, er is geen hoor en wederhoor meer voor elkaar en samenwerking ontbreekt. De relatie was na 1975 al niet meer stabiel en ging gepaard met veel onenigheid. Hoe ziet de toekomst eruit anno 2011. Na het besteden van bijna de gehele 4,3 miljard guldens aan schuldhulp is er vandaag de dag nog steeds geen economische vooruitgang te zien in Suriname.