| dc.description.abstract | Providing veterinary care by a veterinarian to animals in distress without a (potential) owner raises questions. Legislation provides some standard, but the initiative of the veterinarian plays a big role in making decisions about and implementation of the veterinary care. This report is therefore answers the question:
"What is regulated with regard to veterinary practitioners or veterinary practices when animals in distress without a (potential) owner to provide veterinary care, how is this implemented in the practice and who provides the costs for the purposes of this veterinary care? '.
Following the report of the displayed image on the policies on animals in need without (potential) owners there are some comments to make. Some laws seem contradictionary, and create ambiguities, combined with unclear legal definitions. There is also a lot of uncertainty around helping living wild animals, and helping clean up dead wild animals. Additionally, the insufficient financial compensation as covered by municipalities, including the period of two weeks evokes of helping animals in need without a (potential) owner stays point of discussion.
Within the Netherlands there are many organizations that don’t all work together to provide care to animals in need without a (potential) owner. There is also the question to which extent the care of these animals and no compensation is really a problem experienced in the veterinary surgery.
-----
Het verstrekken van veterinaire zorg door de dierenarts aan dieren in nood zonder (mogelijke) eigenaar roept vragen op. Het wettelijk kader biedt een handvat, maar het initiatief van de dierenarts speelt een grote rol in het maken van keuzes in deze veterinaire zorg. In deze rapportage wordt daarom antwoord gegeven op de vraag;
‘Wat is er wettelijk geregeld met betrekking tot de aan dierenartsen(-praktijken) aangeboden dieren in nood zonder (mogelijke) eigenaar te verstrekken veterinaire zorg, hoe wordt hieraan uitvoering gegeven in de praktijk van opvang, dierenambulance en dierenarts en wie voorziet in de kosten voor deze veterinaire zorg?’.
Naar aanleiding van het in de rapportage weergegeven beeld van het gevoerde beleid rondom dieren in nood zonder (mogelijke) eigenaar zijn her en der nog wat kanttekeningen te plaatsen. Zo zijn er binnen de wet tegenstrijdigheden en onduidelijkheden aangetroffen, waarbij niet gedefinieerde termen een rol spelen. Ook is er erg veel onduidelijkheid met betrekking tot de hulp aan levende wilde dieren versus de hulp met betrekking tot het opruimen van dode wilde dieren. Daarnaast komt de niet voldoende financiële compensatie door gemeenten aan bod, waarbij ook de termijn van twee weken discussie oproept.
In Nederland zijn vele dierwelzijnsorganisaties, waarbinnen geen overkoepelend orgaan bestaat om een algemeen beleid te kunnen voeren op het gebied van verlenen van zorg aan dieren in nood zonder (mogelijke) eigenaar. Daarnaast kwam ook de vraag aan de orde in hoeverre de opvang van deze dieren en de niet compenserende vergoeding als probleem ervaren wordt binnen de dierenartsenpraktijk. | |
