Omgaan met Overplaatsing. Een onderzoek naar de strategieën en de achterliggende emoties, belangen en overwegingen van pleegkinderen na overplaatsing naar een ander pleeggezin.

Abstract

Na een overplaatsing naar een ander pleeggezin gebruiken pleegkinderen strategieën gebaseerd op cognitief affectieve structuren die zijn ontstaan in een schadelijke leefomgeving. Met behulp van semi-gestructureerde interviews met 26 pleegkinderen tussen 6 en 13 jaar die 2 tot 18 maanden voor het onderzoek zijn overgeplaatst wordt een beeld gevormd van de strategieën die pleegkinderen gebruiken tijdens de wenperiode en de cognitief affectieve structuren waar deze op gebaseerd zijn. Daarnaast werd pleegouders gevraagd een CBCL lijst in te vullen. Gevonden werd dat kinderen wenstrategieën gebruikten om inzicht te krijgen in de situatie, positief contact en nabijheid met de pleegouder te krijgen, eigenheid en zelfbeschikking te zoeken, zich terugtrekken uit sociale interacties en externe bronnen van veerkracht zoeken. Daarnaast reguleerden pleegkinderen heftige emoties door negatieve emoties te ontkennen, door deze voor iedereen te verbergen om zichzelf te redden en door deze te uiten om tot wederzijds begrip te komen met de pleegouder of hun wil op te leggen aan de pleegouder. Naarmate kinderen ouder werden en langer in het pleeggezin woonden ontkenden zij negatieve emoties minder en uiten zij die vaker. Ook noemden zij vaker wenstrategieën om eigenheid en zelfbeschikking te krijgen. Pleegouders zagen minder internaliserende problematiek bij kinderen die emotieregulatiestrategieën noemden om zichzelf te beschermen, wat er op kan duiden dat deze kinderen succesvol zijn in het verbergen van emoties.