| dc.description.abstract | Inleiding: Onderzoek is verricht naar de rol en beleving van de jeugdige verdachten en diens ouders gedurende de jeugdstrafzitting bij de kinderrechter. Waar bij de jeugdigen geen onderscheid wordt gemaakt met betrekking tot etniciteit, gebeurt dit bij de ouders wel. Methode: Observaties zijn uitgevoerd en interviews afgenomen bij zowel de jeugdige verdachten als diens ouders. Hierbij is sprake van een gestructureerde observatielijst en semi-gestructureerde interviews. De onderzoekspopulatie bestaat uit vijftien jongens en vijf meisjes in de leeftijd van vijftien tot en met achttien jaar. Resultaten: Jeugdigen beleven de zitting over het algemeen positief. De kinderrechter bejegend de jeugdigen positiever dan de officier van justitie en maakt meer gebruik van moreel appèl en gesprekstechnieken. Daarnaast is gevonden dat de jeugdigen vrijwel geen besef hebben van de precieze inhoud van de opgelegde straf of maatregel, dit wordt minimaal uitgelegd tijdens de rechtszitting. Ouders hebben het gevoel bij te kunnen dragen aan de zitting en voelen zich positief bejegend door de professionele actoren (zoals de kinderrechter, de officier van justitie en de raadsman). Over het algemeen zijn allochtone ouders minder tevreden over de zitting dan autochtone ouders. Conclusie: Jeugdigen voelen zich positief bejegend gedurende de zitting, al moet meer uitleg komen over de opgelegde straf of maatregel. Ouders zijn over het algemeen tevreden over de zitting en hebben het gevoel een bijdrage te hebben geleverd aan de zitting, al is een verschil in tevredenheid gevonden tussen allochtone en autochtone ouders. | |
