Veerkracht binnen jeugdhulpverlening

Abstract

Sinds de decentralisatie zou veerkracht een grotere rol moeten spelen binnen de jeugdhulpverlening. Er is echter veel kritiek op jeugdhulpverlening met betrekking tot veerkracht. Jeugdzorg lijkt een individuele aanpak, gericht op pathologie, risico's en bedreigingen te hanteren. Dit is echter in strijd met het Landelijk Opleidingsdocument Sociaal Werk, waar concepten van veerkracht centraal staan. Door concepten van veerkracht in te zetten in jeugdhulpverlening worden er meer positieve aspecten belicht en wordt er meer gewerkt richting de zelfstandigheid en eigen kracht van cliënten. Vanuit deze theoretische tegenstrijdigheid is een opdracht ontstaan vanuit Vitree. Het doel van dit onderzoek is om de visie van de jeugdhulpverleners van Vitree te belichten en antwoord te geven op de volgende vraag: “Hoe worden de concepten van veerkracht herkend en toegepast door jeugdhulpverleners van Vitree in hun contact met jeugdigen en gezinnen en op welke wijze is socialisatie hierop van invloed?” In dit exploratieve onderzoek zijn er zeven diepte-interviews afgenomen en heeft er een focusgroep plaatsgevonden met drie jeugdhulpverleners van Vitree. Bij de focusgroep is ervoor gekozen om socialisatie te observeren om te onderzoeken of er verschillen zijn in aanpak tussen de jeugdhulpverleners. Tijdens de gesprekken is een casus besproken en zijn er op basis van topiclijsten bij elk gesprek dezelfde onderwerpen besproken. De conclusie van dit onderzoek is dat de jeugdhulpverleners van Vitree concepten van veerkracht toepassen. Verder is gebleken dat er geen socialisatie heeft plaatsgevonden.De aanbevelingen zijn om meer onderzoek te doen naar veerkracht in de jeugdhulpverlening, zodat de uitkomsten generaliseerbaar zijn en voor Vitree om de jeugdhulpverleners voor te lichten over veerkracht, zodat zij bewuster de concepten kunnen toepassen.