| dc.description.abstract | In deze thesis wordt onderzocht welke sekseverschillen in speelgedrag zichtbaar zijn op 2-3 jarige leeftijd, of de sekse van de speelpartner hier invloed op heeft en of er sekse specifieke verschillen zijn in de interactie tussen de pedagogisch medewerker en kind.
Aan het onderzoek deden 96 kinderen van 24 tot 47 maanden oud mee. Middels audio en video-opname is ieder kind twee keer een half uur gevolgd tijdens het vrij spel. De opnames zijn geanalyseerd met behulp van time-sampling per 10 seconden. Hierbij werd gelet op kenmerken van het kind, kenmerken van de speelpartner(s), de interactie met de pedagogisch medewerker, 17 verschillende spelactiviteiten en de spelbetrokkenheid van het kind. Uit deze thesis kan geconcludeerd worden dat er zowel verschillen als overeenkomsten zijn tussen jongens en meisjes in hun speelgedrag. Voor veel spelactiviteiten werd er geen significant verschil gevonden tussen jongens en meisjes. Voor enkele spelactiviteiten zijn er wel significante verschillen gevonden. Jongens spelen vaker symbolisch spel met auto’s, treinen en vrachtwagens en fietsen vaker dan meisjes, en meisjes spelen vaker symbolisch spel met huishoudelijke thema’s en huishoudelijk speelgoed dan jongens. Dit sekse specifieke spel komt vaker voor wanneer er met een kind van dezelfde sekse wordt gespeeld. De pedagogisch medewerker blijkt niet meer aandacht te geven aan jongens dan meisjes. Wel blijkt dat de pedagogisch medewerker met meisjes vaker gaat lezen en meisjes vaker opdrachten te geven en met jongens vaker gaat bouwen en jongens vaker straffen. De resultaten uit de kwalitatieve analyse laten zien dat jongens en meisjes niet verschillen in gemiddelde spelbetrokkenheid. Spelbetrokkenheid lijkt vooral samen te hangen met het rondlopen van kinderen of de pedagogisch medewerker. De kinderen komen dan minder goed tot spel. | |
