Van kwaadaardige heks naar gekrenkte moeder Onderzoek naar de representatie van de Koningin van de Nacht in Zauberflöte Requiem (2018) door Holland Opera

Abstract

In dit onderzoek wordt er gekeken naar de representatie van de Koningin van de Nacht in de uitvoering van Zauberflöte Requiem (2018) door Holland Opera. In de analyse wordt er gebruik gemaakt van een tekstuele analyse met de figure characterisation methode van Manfred Pfister. Deze methode wordt ondersteund door een muzikale analyse, gebaseerd op de methodes omschreven door Steven G. Laitz. De Koningin van de Nacht wordt zowel in het origineel als in de bewerking van Holland Opera neergezet als boosaardige heks. Dit komt zowel tekstueel als in de muziek tot uitdrukking. Dit is te zien bij de Koningin van de Nacht als de verschillende andere figuren binnen deze opera. De representatie als heks wordt versterkt doordat de Koningin van de Nacht in contrast wordt gebracht met Sarastro, haar doodsvijand. Echter wordt de Koningin van de Nacht weldegelijk ook als moeder gerepresenteerd in beide varianten van de opera. Dit komt minder naar voren door het duidelijke negatieve beeld dat van de Koningin van de Nacht welke zowel op tekstueel als muzikaal gebied wordt geschetst. Holland Opera verlegt de aandacht naar de moederrol door middel van het toevoegen van delen uit het Requiem van Mozart. Hierdoor krijg je meer achtergrondinformatie over het lijden van de Koningin van de Nacht. Zij heeft op hetzelfde moment haar man als haar dochter verloren. Hierdoor wordt de rol van de Koningin van de Nacht menselijker. Dit wordt in de opera tevens verbeeld door de kostuums van de verschillende figuren.