| dc.description.abstract | In oorlogen en andere gewapende conflicten, aardbevingen, stormen en andere natuurrampen wordt altijd verwoesting aangericht. Niet alleen bij mensen, ook bij goederen. Wat onderbelicht blijft is dat bij al deze rampen ook vaak onvoorstelbare – al dan niet bewuste – schade is toegebracht aan cultuurgoederen. Pas sinds de 18e eeuw zijn er wetten die cultuurgoederen beschermen tijdens rampen en vanaf het einde van de 20e eeuw is culturele noodhulp in zwang: financiële steun voor het herstel van cultuurgoederen na een door mens of natuur veroorzaakte ramp.
Culturele noodhulp is het onderwerp van deze masterscriptie. In het eerste hoofdstuk wordt een algemeen overzicht van het onderzoeksveld geschetst. Het tweede hoofdstuk heeft de drijfveren en ideologieën achter culturele noodhulp als onderwerp. Ook wordt de werkwijze van Cultural Emergency Response (CER), het culturele noodhulpprogramma van het Prins Claus Fonds, uitgebreid voor het voetlicht gebracht. Het derde hoofdstuk bestaat uit drie case study’s van CER-projecten in Palestina, Lesotho en Afghanistan. Aan het einde van de scriptie wordt aan de hand van de hoofdvraag “Wat is het belang van culturele noodhulp zoals bijvoorbeeld het Cultural Emergency Response-programma van het Prins Claus Fonds?” een conclusie over het belang van culturele noodhulp getrokken, gevolgd door verschillende discussiepunten en enkele aanbevelingen voor CER. | |
