Weten jullie wie wij zijn? De impact van dialoog op de perceptie van Home & Belonging van Palestijnen en Israëliërs

Abstract

Israël en de Palestijnse Gebieden worden gekenmerkt door een langdurig conflict en tegengestelde nationale narratieven. Sinds de oprichting van de staat Israël in 1948 viert Israël elk jaar Onafhankelijkheidsdag. Een groot aantal Joden uit alle delen van de wereld vond een veilige thuishaven na een periode van jarenlange vervolging. Wat voor Israël de Onafhankelijkheid is, betekent voor de Palestijnen de Nakba, de Catastrofe. Op het moment dat de staat Israël wordt gesticht binnen de grenzen van hun thuisland zien zij een vernietiging van het Palestijnse culturele erfgoed. In een sterk gesegregeerde samenleving waar een diepe verdeeldheid bestaat tussen de Palestijnen en Joden is er een relatief kleine groep mensen die bereid is om een brug te slaan naar de Ander. Home & belonging en collectieve narratieven; de gedeelde geschiedenis, overtuigingen en zelfbeeld van de eigen groep in het Israëlisch – Palestijnse conflict nemen een centrale rol in binnen identiteitsvorming. Enerzijds verergeren deze collectieve narratieven het conflict, anderzijds kan het wederzijds respect bevorderen wanneer mensen de pijn, het lijden, de geschiedenis en ambities van de ander kunnen erkennen. Binnen de context van het Israëlisch – Palestijnse conflict vormen de tegengestelde nationale verhalen een groot obstakel waarin de bevolking gevangen lijkt te zijn in een systeem, waarin beide groepen met een ander narratief opgroeien. Deze thesis behandelt de impact van dialoog tussen Joden en Palestijnen op hun perceptie van home & belonging en de manier waarop collectieve narratieven een rol spelen in het leven van de mensen die in dialoog gaan met elkaar.