Schoolbesturen en interne kwaliteitszorg in het basisonderwijs

Abstract

De afgelopen jaren hebben de onderwijsbesturen meer autonomie gekregen wat betreft hun beleid op de basisscholen. Deze autonomie gaat gepaard met eisen ten aanzien van de kwaliteit van het onderwijsbestuur. Daarom stelt de PO-Raad dat in 2015 gekeken zal worden naar de opbrengsten van het onderwijs. Het probleem is echter dat de onderwijsbesturen hun organisatie daar nog niet op hebben ingericht. Door een literatuurstudie, vragenlijst en inhoudsanalyse van inspectierapporten van basisscholen wordt een antwoord geformuleerd op de onderzoeksvraag; ‘Hoe is de interne kwaliteitszorg van de basisschool vormgegeven?’. De onderzoeksinstrumenten zijn gebaseerd op de kenmerken van een ‘high reliability school’, ontwikkeld door Stringfield en collega’s (2001) en op de kritische factoren over kwaliteitsmanagement, ontwikkeld door Saraph en collega’s (1989). Zeventien onderwijsbesturen uit de regio Nijmegen hebben deelgenomen aan dit onderzoek. Uit de resultaten van de vragenlijst en de inhoudsanalyse van de inspectierapporten van basisscholen is gebleken dat bijna alle onderwijsbesturen er voor kiezen om al hun basisscholen op dezelfde wijze aan te sturen. Verder is duidelijk geworden dat de kwaliteitszorg vooral organisch wordt aangestuurd. De onderzochte basisscholen beschikken allemaal over een samenhangend systeem van genormeerde instrumenten en procedures voor het volgen van de prestaties en de ontwikkeling van de leerlingen. Echter is gebleken dat deze instrumenten niet adequaat worden ingezet.