| dc.description.abstract | De belangstelling voor jeugdcriminaliteit is de laatste jaren sterk toegenomen. Recentelijk verscheen een brief aan de Tweede Kamer van de heer Teeven, staatssecretaris van Veiligheid en Justitie, waar hij onder andere een uitbreiding van straffen voorstelt. Omdat het belangrijk is om, naast de strafrechtelijke feiten, te kijken naar het gedrag van jongeren die het delict zou kunnen veroorzaken of gedeeltelijk verklaren, richt het huidige onderzoek zich op het gedrag van jongeren van 12 tot en met 17 jaar in het jeugdstrafrecht. Voor de afname van jeugdcriminaliteit dienen jongeren intern gemotiveerd te zijn bij de keuze van een transactievoorstel van de Officier van Justitie om hun delict af te doen. Zij moeten een wilsbesluit nemen om de kans op recidive te verminderen. Via dossieranalyses, observaties van de zittingen en interviews met de jongeren is de motivatie voor het al dan niet accepteren van het transactievoorstel tijdens een TRIP-zitting bekeken. Geconcludeerd wordt dat meisjes eerder intern gemotiveerd zijn dan jongens. Met betrekking tot leeftijd worden er geen verschillen gevonden in motivatie. Daarentegen in combinatie met toekomstperspectief blijken de jongeren met en helder toekomstperspectief eerder intern gemotiveerd. Slechts een minderheid van de jongeren in het onderzoek blijkt echter intern gemotiveerd te zijn, waardoor de kans op recidive onder minderjarige jongeren hoog blijft. Tenslotte kwam naar voren dat schuldbekentenis als indicator aangeduid kan worden voor de houding van jongeren bij de politie en de Raad voor de Kinderbescherming. De houding van ouders lijkt geen indicator te zijn en kan niet voorspellen of de transactie een passende afdoening is. | |
