Een onderzoek naar de ervaren strains door zorgverlenend personeel in de psychogeriatrische verpleeghuiszorg.

Abstract

De hoge werkdruk die zorgverleners in de pscyhogeriatrische verpleeghuiszorg ervaren kan leiden tot stress en vervolgens tot strains als burn-outs en hartziekten. In deze studie wordt ingegaan op de bijdrage van afkomst op het ervaren van strains en de rol van de werkkenmerken werkdruk, autonomie en sociale steun bij het ervaren van strains door zorgverleners met een verschillende afkomst wordt onderzocht. De resultaten laten zien dat allochtone zorgverleners meer werkdruk, minder autonomie en minder sociale steun van collega’s ervaren dan hun autochtone collega’s. Verder blijkt dat sociale steun van collega’s voor westerse allochtonen sterker gerelateerd is aan arbeidssatisfactie dan bij de overige groepen en het lijkt er op dat voor hen geldt dat hoe minder autonomie er wordt ervaren, hoe hoger de mate van arbeidssatisfactie is. Tot slot is de relatie tussen sociale steun van collega’s en emotionele uitputting sterker bij niet-westerse allochtonen dan bij westerse allochtonen. Het blijkt dat de werkkenmerken het verschil in emotionele uitputting tussen westerse allochtonen en autochtonen niet kunnen verklaren. Het aantal uren dat een zorgverlener per week werkt speelt een belangrijke rol bij dit verschil. De werkkenmerken verklaren daarentegen wel het verschil in emotionele uitputting tussen niet-westerse en westerse allochtonen, vooral de hoge werkdruk is hierbij belangrijk.